தொடரும்

தெளிந்த நீரோடைதனில் தெரித்த பனித்துளியாய்

கண்கள் உனைக் கண்ட முதல்

அமைதி கடல்தனிலே அலைபோல நீயும் வந்தாய்;

உருவம் இல்லா உறவு இது

உன்னாலே உருவானது

திசையறியா பறவை

நான் கானும் திசையெல்லாம்

நீயாகி வந்து நின்றாய்;

கேள்வியோடு நின்றவன் நான்

பதிலை தந்தவள் நீ

காடு மலை பாராத காட்டாற்று வெள்ளமாய்

தடைகல் பல தாண்டி வந்தோம்

கல்வி நம்மை சேர்த்தது

கல்லூரி நம்மை பிரித்தது;

மங்கையான உன்னை

மனைவியாக வேண்டி யாசித்தேன்;

இரு மனதுடன் நீ யோசித்தாய்

காயங்களை எனக்குள் தந்துவிட்டு

அதற்க்கு மருந்தை சொல்லாமல் மலுப்பிவிட்டாய்

வலி பொறுக்க முடியாமல்

வஞ்சி உனைக்; கெஞ்சி நின்றேன்;

வாசற்படி வந்த என்னை

காசுக்கொடுத்து அனுப்ப சொன்னாய்

உணவுக்காக வந்தவன் இல்லை

உன் உறவுக்காக வந்தவன்

யாசிக்க வந்தவன் இல்லை

உன்னை நேசிக்க வந்தவன்

கனவுகளை நிஜமாக்கி

கற்பனைகளை விற்று

கவிதை வாங்குகிறேன்

உனக்காக பிறந்த வரிகள்

உன்னால் மட்டுமே வாழ்கிறது;

எழுத்துரிமை கொடுத்துவிட்டு

பதிப்புரிமை மறுத்ததேனோ

கடலில் விழுந்த எனக்கு

கட்டுமரம் தந்தாய்

வழி அறியாமல் விழிக்குறேன்

மீண்டும் திசை காட்ட மாட்டாயோ

எத்தனை ஜென்மம் எடுத்தாலும்

உன்னை என்னி மட்டுமே வாழ்ந்திருப்பேன்.